یکی از مهمترین مسائل فقه و حقوق و جامعهشناسی، نکاح درصورت اختلاف مذهب بین زوجین است. یکی از شاخههای مهم این بحث که امروزه بیش از هر زمان دیگربا آن مواجه هستند، نکاح بین زوجه امامیه و زوج حنفی است، اما با توجه به اینکه نکاح در هر یک از این دو مذهب، ارکان و شرایط متفاوت دارد و صحت نکاح منوط بر آن است. از جمله مذهب حنفی صحت ازدواج را منوط بر وجود شاهد دانسته است درحالیکه امامیه چنین رکنی را برای صحت نکاح قرار نداده است. در چنین صورتی زوجه امامیه میتواند با زوج حنیفه ازدواج کند. هدف از نوشتار حاضر بیان حکم نکاح زوجه امامی و زوج حنفی در فقه امامیه و حنفیه است تا با آگاهیسازی بسیاری از مسائلی که نسل جوان به علت عدم آگاهی پیشرو دارند، حل شود. روش، تحلیلی-توصیفی و گردآوری کتابخانهای است. دستاوردی پژوهش حاضر این است: فقهای امامیه اجماع بر صحتنکاح زوجه امامیه با زوج حنفی را دارند، درصورتیکه زوج غیر ناصبی و عدم خوف و ضرر به دین را داشته باشد و فقهای حنفی هرچند که بحث زیادی در این مورد در کتب آنها دیده نمیشود، اما با توجه به نظرات فقهای حنفی، بیشتر آنها بر صحت نکاح قائلند. منتهی در هر دو مذهب باید نکاحی که بر اتفاق آنها است، جاری شود.
)