1
دانش‌پژوه مقطع کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، مجتمع آموزش عالی بنت‌الهدی
2
ریاست مجتمع آموزش عالی بنت‌الهدی،
چکیده
دین مبین اسلام روش های تربیتی خاصی دارد که عمده ترین آنها تشویق و تنبیه و یا انذار و تبشیر می‌باشد. یکی از سؤالات مهمی که فراروی فقهای اسلامی قرار گرفته است، مشروعیت به کارگیری تنبیه به ویژه تربیت بدنی در فرآیند تربیت اسلامی است. علی رغم دیدگاه های متفاوتی که در این زمینه بین اندیشمندان وجود دارد به نظر می‌رسد، هرچند در تعلیم و تربیت اسلامی اساس تربیت بر محبت و ملایمت است و می‌توان تشویق را روش اصلی تربیتی دانست اما در صورتی که تشویق موثر واقع نشد می‌توان ازانواع تنبیه استفاده نمود. البته برخی تنبیه را تحت هیچ شرایطی صحیح نمی دانند، اما از نظر فقه اسلامی اگـر به کار گیری تنبیه با هدف اصلاح و بازدارندگی و فاقد انگیزه انتقامی باشد، در صورت رعایت حدود بایسته های شرعی لازم، نه تنها صحیح است بلکه در برخی موارد ضروری می‌باشد. فقه اسلامی و فقهای نامدار شیعه، با وجود این که تنبیه را جایز می‌دانند، اما کودک آزاری را که هدفی جز انتقام جویی ندارد، جایز نمی دانند.
)